Drogami Sługi Bożego ks. Antoniego Dujlovića w 82 rocznica męczeńskiej śmierci.
Główne uroczystości tej rocznicy odbyły się w diecezji Banja Luka. Z tej okazjo w dniach 10 – 14 lipca br. czciciele Sługi Bożego ks. A. Dujlovića z diecezji legnickiej, udali się do Banja Luki aby uczestniczyć w rocznicy jego męczeńskiej śmierci. Wyjeżdżający w 37 osobowej grupie zaplanowali uczestnictwo we Mszy św. Gumjerze w miejscu jego duszpasterstwa i męczeńskiej śmierci oraz nawiedzenie miejsc w Bośni z nim związanych. Ta okazja stworzyła możliwość do nawiedzenie ciekawych miejsc w Chorwacji.
Opieką duszpasterską podczas tego pielgrzymowania zajmowało się czterech kapłanów uczestników tego wyjazdu. Byli to: ks. Roman Raczak, ks. Józef Juźków, ks. Stefan Dombaj i ks. Ryszard Uryga z diecezji Świdnickiej.
W pierwszym dniu pobytu był czas na zwiedzanie Banja Luki w tym bazaru, który istnieje od czasów tureckich. W drodze do Prynjavora grupa z małymi problemami zatrzymała na polskim cmentarzu w Devetinie, tam modlono się za pochowanych na tym cmentarzu. W księgach metrykalnych wpisanych jest 462 osoby. Zapalono znicze pod krzyżem i wysłuchano krótkiej prelekcji o historii tego cmentarza. Jeden z pielgrzymów ustawił tablicę nazwiskami pięciu pochowanych tam przodków. Ks. Antoni Dulović podczas wojny posługiwał w Devetinie, prowadził też pochówki na tym cmentarzu.
W tym dniu odbyło się spotkanie w Prynjavorze z miejscowym Stowarzyszeniem Polaków „Bolesławiec”. Celem tego spotkania było podziękowanie jego członkom za bezinteresowne, bez żadnej pomocy utrzymania polskiego cmentarza w Devetinie oraz za odnowienie malowania krzyża na cmentarzu w Gumjerze. Podczas spotkania Prezes stowarzyszenia pan mec. Igor Kanjski, opowiedział o historii powstania stowarzyszenia, jego pracy, planach i uczestnictwie stowarzyszenia w wielu programach. Ze strony pielgrzymów, senior grupy Franciszek Kwaśniak, nawiązał do przypadającej w tym dniu 82 rocznicy męczeńskiej śmierci Sługi Bożego ks. Antoniego Dujlovića, który zginął w polskiej parafii Gumiera. Nagła śmierć tego lubianego kapłana pozostawiła głębokie rany sercach wiernych. Parafianie ks. Dujlović wyjeżdżając z Gumjery do Polski zabrali z sobą, żywą pamięć o nim, czcząc go jako męczennika. Pamięć o męczenniku w Polsce była żywa, cały czas modlono się o jego wyniesienie na ołtarze, w bardzo wielu domach na ścianach były jego portrety, lub obrazki. Siostra ASC Magdalena Karaban i inni gromadzili pamiątki po tym męczenniku, spisywano świadectwa o jego życiu i śmierci. Omówiono też polski udział w procesie beatyfikacyjnym tego Sługi Bożego. W spotkaniu ze Stowarzyszeniem uczestniczył ks. Marijan Stojanović Proboszcz parafii św. Antoniego Padewskiego w Prynjavorze i Dziekan dekanatu Prynjavor.
W 82 rocznicy męczeńskiej śmierci Sługi Bożego ks. Antoniego Dujlovića w Gumjerze w miejscu byłego kościoła Mszę św. odprawił ks. bp. Želijko Majić – Biskup Banjalucki. W koncelebrze wzięli udział ks. bp. Franjo Komarica – Biskup Senior oraz dziesięciu kapłanów, w tym czterech z Polski. Na wstępie Biskup Želijko podziękował zebranym na nabożeństwie miejscowym katolikom i grupie z Polski za przybycie i udział we Mszy św. W homilii biskup Majić nawiązując do 82 rocznicy śmierci ks. Dujlovića powiedzał: Zgromadziliśmy się dzisiaj tu w Gumjerze, nie tylko po to, aby upamiętnić ofiarę wielebnego księdza Antoniego Dujlovića, który został zabity w odium fidei 82 lata temu, ale także po to aby podziękować Bogu za świetlany przykład kapłana, którego „ani śmierć, ani życie, ani moce, ani żadne inne stworzenie nie mogło oddzielić od miłości Bożej w Chrystusie Jezusie. Miłość, której niestrudzenie był świadkiem w tych trudnych czasach II wojny światowej, kiedy legiony zła pustoszyły ten region”. W dalszej części homiliibiskup omawiając życie i śmierć Sługi Bożego powiedział: Nie umarł śmiercią naturalną, jak to się dzieje ogromną większością ludzi; odszedł z tego świata jako świadek wiary – wierny aż do śmierci, świadek miłości Chrystusa w czasie nienawiści, wojen i prześladowań. Na zakończenie Mszy św. Franciszek Kwaśniak powiedział do zebranych kilka słów o tym jak Polacy po wyjeździe z Bośni, zachowali o Słudze Bożym żywa i trwałą pamięć, czcząc go jako męczennika. Zawsze uważali go za świętego. Po rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego, na prośbę biskupa Franjo Komaricy, włączyli się jako „Komisja dochodzeniowa”, spisując świadectwa, oraz jako „Komisja historyczna” robiąc kwerendę archiwów w Bośni i Hercegowinnie, Chorwacji i Polsce wyszukując i opisując dokumenty o ks. Antonim Dujloviću.
W kolejnym dniu pielgrzymowania zatrzymujemy się w opactwie trapistów Marija Zvjezda w Banja Luce, gdzie odbywały się główne doroczne uroczystości poświęcone św. Jadwidze Królowej. Uroczystość zorganizowała działająca od siedmiu lat grupa nazwana „Inicjatywa Św. Jadwigi”, obecnie „Rada do promocji Kultu św. Jadwigi w Bośni i Hercegowinie i Chorwacji”. Uroczystości patronował i odprawił Mszę św. biskup ks. Franjo Kamarica – Biskup Senior diecezji Banja Luka. W koncelebrze uczestniczyło sześciu kapłanów, w tym z Polski ks. Roman Raczak, ks. Józef Juźków, ks. Stefan Dombaj i ks. Ryszard Uryga. Z Polski uczestniczyła nasza grupa oraz siostra Monika Bodyta przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Św. Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa w Krakowie, oraz pani Magdalena Pala – członek Sodalicji św. Jadwigi z Krakowa. Oprawę muzyczną pełnił polski zespół muzyczny „Wisła” z Zagrzebia. Homilię po chorwacku wygłosił ks. bp Franjo Komarica, a w języku polskim ks. Roman Raczak. Na zakończenie nabożeństwa głos zabrali pan Jan Kovc przedstawiciel Rady do promocji Kultu św. Jadwigi z Banja Luki oraz pan Mladen Miletović z Zagrzebia. Po Mszy św. w auli podziemia kościoła odbył się koncert zespołu „Wisła” z Zagrzebia. Przed wyjazdem jeszcze tego dnia do Chowacji był czas na zwiedzanie klasztoru oraz zakupy u ojców Trapistów.
W niedzielę 13 lipca 2025 r. po noclegu w Gospiciu wyjazd do Zadaru w Chorwacji, w drodze uczestniczka naszej pielgrzymki pani Maria wygłosiła prelekcję na temat Elżbiety Bośniackiej mającej związek z Polską, matce św. Jadwigi Królowej. W Zadarze o godz. 10.00 w kościele św. Symeona na zaproszenie ks. proboszcza nasza grupa dołącza się do uczestnictwa w wspólnym nabożeństwie. Kilka miesięcy wcześniej uzgodniono z proboszczem Demirem Ehi nasz udział we Mszy św. Mszy przewodniczy i homilie wygłasza ks. proboszcz Demir, w koncelebrze uczestniczą ks. Roman, ks. Józef, ks. Stefan i ks. Ryszard. W kościele tym była pierwotnie pochowana królowa Elżbieta Bośniaczka, matka naszej św. Jadwigi królowej z Andewagenów, która ufundowała w 1380 r. srebrny sarkofag dla szczątków św. Symeona, które tam się znajdują. Sarkofag wykonał jubiler Franciszek z Mediolanu mieszkający w Zadarze. Obecnie umieszczony jest w ołtarzu głównym na podwyższeniu, z możliwością dojścia schodkami. Zabytek ten jest pod ochroną, wpisany na listę światowego dziedzictwa Unesco. Po Mszy św. przez półtorej godziny zwiedzano z przewodnikiem panią Sandra Maraćić najważniejsze zabytki Zadaru.
W ostatnim dniu pobytu, po noclegu u Sióstr Miłosierdzia Świętego Wincentego a Paulo w Zaprešiću k. Zagrzebia, nastąpił wyjazd do Marii Bistricy, Chorwackiej Częstochowy. Tam o godz. 9.00 nasi księża przed głównym ołtarzem odprawili Mszę św. Po Mszy odbyło się krótkie zwiedzanie, posiłek i wyjazd do Polski. Organizatorem pielgrzymki był ks. Roman Raczak proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża św. w Legnicy. F.K.




























